Het doorlopende thema is: samenspelen.
Het eerste stuk heet “fratres” en wat mij betreft, is broederschap een mooie en belangrijke factor in mijn leven. Zowel met mijn echte broer als met de mensen om mij heen definieer ik mijn belangrijkste verbindingen met mensen als broederlijk.
In Quatre visages komen vier verschillende vrouwengezichten langs. Vermoedelijk een grap tussen de altviolist en componist “in elke stadje een ander schatje” het gaat wel over verbonden zijn met anderen. Ik vind dat mooi en daarnaast is het gewoon een erg leuk stuk om te spelen samen met Leon.
Als laatste speel ik Sinfonia Concertante samen met Leonoor en veel andere muzikale vrienden die ik heb leren kennen in de laatste paar jaren. Dit spreekt voor zich, maar is heel erg leuk en waar het wat mij betreft over gaat in het leven: samen een mooie reis meemaken.
In de verschillende stukken komt elke keer iets terug uit mijn omgeving.
Artist statement
Ik ben Rodo, altviolist, breed geïnteresseerd in kunst, de wereld, de aarde en cultuur. Ik sta door mijn rol als altviolist midden in de muziek. Ik heb daardoor veel door. Door muziekwetenschap en aardwetenschappen gestudeerd te hebben is mijn inkijk in muziek niet eendimensionaal.
Ambities
Over vijf jaar wil ik in verschillende orkesten meespelen en mijn leven zoveel mogelijk gevuld hebben met muziek spelen en er van kunnen leven.
Geleerd tijdens de studie
Dat is helaas te veel om op te noemen. Als ik dan toch iets moet noemen zou ik zeggen: mezelf leren kennen door af en toe door het stof te gaan. Dat is pijnlijk maar ook zeer leerzaam.
Overzicht van publicaties / exposities / prijzen / concerten / voorstellingen etc.
Ik heb niet echt iets gecomponeerd, gewonnen o.i.d. Ik heb wel keihard gewerkt om beter te worden in mijn instrument en samenwerken met anderen. Ik heb ooit een auditie voor NJO gewonnen en ook ben ik geselecteerd voor een master in Den Haag.
