Wat we zien als waarheid bepaalt hoe we elkaar zien en benaderen. het is het verhaal dat we ons (laten) vertellen over de wereld en wat we daarop te zoeken hebben. Zo lijkt de maatschappij zich steeds verder te verdelen in het linker- en rechterflank. Deze kampen lijken hun standpunt alleen maar te versterken, terwijl ze minder bereid lijken naar de ander te luisteren of zich in de ander te verplaatsen. Wie links is leest links nieuws en wie rechts is leest rechts nieuws. Zo leeft ieder steeds meer in een eigen realiteit.
Lang hebben we een gemeenschappelijk verhaal gehad. religie en allerlei ‘ismen’ maakten dat we het in de basis met elkaar eens waren. sinds de ontzuiling ligt dat wat ingewikkelder. we dulden geen instanties meer die ons vertellen hoe het zit. tegelijkertijd blijven we mensen die verhalen nodig hebben om het leven behapbaar te maken.
Dit theoretische kader bood de basis waarop ik een verhaal schreef over een bos, de Poole. Het is een beeldende allegorie geworden over betekenisgeving, maatschappelijke verdeeldheid en omgaan met verandering. In de eerste akte zien we hoe het bos Poole leeft onder leiding van Paulo, een grote bomentiran die het bos exact voorschrijft hoe het leven moet. Deze tirannieke verhouding is op vrijwillige basis: het is fijn voor het bos om een kader te hebben, te weten wat te doen.
Vervolgens wordt Paulo opgevolgd door Populus. Deze nieuwe leider laat het bos meer vrij, zodat het leven in de Poole een minder dictatoriale aard krijgt. Op den duur verdwijnt Populus op mysterieuze wijze. Niemand weet waar hij gebleven is, en ineens moeten de bomen het zonder hem zien te redden.
Vanaf dit punt in het verhaal volgen we Piel, een klein, afhankelijk boompje dat niets liever wil dan Populus terugvinden. We zien ook hoe de rest van het bos reageert op de verdwijning, en wat dat doet met de samenhang van het bos. Deze grote omwenteling brengt ze op de meest onverwachte plekken.

Artist statement

Het mysterieuze randje van het leven interesseert me: filosofie, psychologie, religie, nostalgie. Absurdisme en disconnectie spelen daar een grote rol in. Mijn werk kenmerkt zich door een speelse lichtheid, lichte kleuren en een beetje naïviteit.

Ambities

Ik wil dat meer mensen me tegen die tijd vinden voor een samenwerking, zodat ik op dagelijkse basis bezig kan blijven met het maken van beelden en verhalen.

Geleerd tijdens de studie

Ik heb veel geleerd over de verschillende soorten van illustratie, de verschillende manieren waarop het vak benaderd kan worden. De hoeveelheid kanten die je op kunt gaan maakt het spannend.

THE STORY WEL TELL OURSELVES

Hoe kan ik de oorzaken en gevolgen van de specifieke vorm van maatschappelijke polarisering waar we mee te maken hebben inzichtelijk maken?
Een onderzoek naar betekenisgeving, het ontstaan van waarheid en veranderingen in de maatschappelijke dialoog.