We willen je graag uitnodigen om naar Het Laatste Avondmaal te komen. Zoals je weet, gaan de astronauten van de Voyager III bijna op missie, opzoek naar buitenaards leven, om uit te leggen wat de mensheid en onze planeet inhouden. Maar niet zonder afscheidsdiner! Tijdens het diner gaan de astronauten speels op onderzoek uit naar de boodschap die zij moeten gaan vertellen: wat bindt de mensheid samen? Wat bindt jou met je buurman? Wat bindt de astronauten straks nog aan de aarde?
De bemanning van de Voyager III zal zich openstellen om samen met jou tot een verhaal te komen dat mee de ruimte in kan.
Laat je weten of je komt?
**Een komisch, doch confronterend theatraal diner over verbinding, afscheid nemen en mensbeelden.**
Artist statement
Tijdens een van de vele voortgangsgesprekken op de HKU merkte een docent op: “Wat jij doet, Ieke, is eigenlijk constant verschillende werelden verbinden.” Hij sloeg de spijker op z’n kop. Dat was het.
Ik heb vaak tijdens mijn leven het gevoel gehad dat ik gespleten was, alsof ik meerdere levens tegelijk leefde die niet altijd even harmonieus samenkwamen. Als klein meisje verhuisde ik vanuit Namibië terug naar Nederland. Ik zag er Nederlands uit maar voelde me dat geenszins. Ik belichaamde opeens verschillende culturen. Sinds de terugkeer in Nederland loop ik al jaren als religieus persoon rond in een geseculariseerde maatschappij en op de HKU liep ik als denker rond in een doe-omgeving. Dingen die tegenstrijdig leken kwamen samen in mijn lijf, in mijn gedachtes, in mijn hart. Ik leek eerst aan de ene kant van de lijn te staan, voelde me vaak misplaats. Maar nu zie ik dat ik door die ervaringen precies op de lijn heb leren balanceren.
De bovenstaande ervaringen hebben mij ertoe aangezet om theater te willen maken en doceren, verhalen te willen vertellen die mensen van verschillende groepen bij elkaar brengen. Theater dat mensen verbindt. Ik grijp graag maatschappelijke thema’s aan die besproken moeten worden. Juist door je in de ander in te leven, leer je de andere kant van een verhaal kennen. Er is mijns inziens geen betere manier om dat te doen dan via theater. Theater is bij uitstek de kunstvorm waar je heel letterlijk in de huid van de ander kruipt als speler. Als publiek kan je de ander, die je nu misschien nog niet begrijpt, in de ogen kijken. Je bent in dezelfde ruimte. Dat maakt het heel intiem en betekenisvol.
Als afstudeeronderzoek en specialisatie ben ik mij verder gaan verdiepen in ‘de ander’ die nog verder van mij afstaat: iemand die zelfs een andere taal spreekt dan ik. Ik heb onderzoek gedaan naar theatermaken met een taalbarrière. Door de betekenis van taal weg te halen kan je de persoon voor je beter en met meer onbevangenheid tegemoet treden. De ontmoeting die daarop volgt vind ik ontzettend inspirerend.
Kortom, het gaat in mijn theaterwerk voor om zien, bewogen worden en dan in beweging te komen.
Ambities
Hierboven omschrijf ik waarom ik als hoofdthema heb gekozen voor ‘werelden verbinden door middel van theater’. Voordat ik daarmee verder aan de slag wil, heb ik besloten om mij eerst verder te verdiepen in die andere werelden, andere culturen om specifiek te zijn. Hoe kan je een ander persoon, cultuur of groep mensen op een respectvolle en neutrale manier tegemoet treden? Om antwoord te krijgen op die vraag ga ik aankomende twee jaar de master Antropologie met als specialisatie Visual Ethnography doen aan de Universiteit Leiden. In deze specialisatie leer je hoe je door middel van videobeelden en documentaires maken antropologisch onderzoek kan doen.
De dan nieuw verworven kennis over andere culturen en het visueel in beeld brengen daarvan zal ik weer gaan verweven met mijn theaterpraktijk. Wat ik over 5 jaar precies zal doen is daardoor nog een klein beetje in de nevelen gehuld, maar mijn werk zal zich ongetwijfeld op het raakvlak bevinden van: documentaires, theater, verschillende culturen, begeleiden van anderen, grote vragen, verhalen vertellen, mensen verbinden, genoeg fantasie en een maatschappelijk karakter. Dit kan in het binnen- of buitenland, binnen en buiten het onderwijs. Vraag het over een paar jaar nog eens zou ik zeggen.
Geleerd tijdens de studie
Het belangrijkste dat ik heb geleerd is dat op de lijn tussen twee kampen lopen ingewikkeld is, maar dat die lijn bewandelen het leven en verhalen vertellen waardevol maakt. Daarnaast heb ik de tools aangereikt gekregen om mensen goed te begeleiden. In kleine stapjes mensen naar elkaar toe laten bewegen is in de kern wat ik hoop te bereiken.
Lieve HKU, bedankt dat jullie van mij een lijnbewandelaar hebben gemaakt in plaats van een kampzitter.
