Ik ben opgegroeid met een zus met een verstandelijke beperking. Vroeger was dit voor mij altijd heel normaal, we speelden samen en we maakten ruzie, net als alle andere zusjes dat met elkaar doen. Toen ik wat ouder werd, realiseerde ik mij dat zij anders was dan de normale zussen die mijn klasgenootjes hadden. Ik leerde steeds meer over haar beperking en hoe ik daarmee om moest gaan en nog steeds was dit voor mij heel normaal. Nu ik 24 jaar ben, uit huis woon en mijn zus wat minder vaak zie, besef ik dat het helemaal niet zo normaal is om zo’n zus te hebben. Dat het juist heel bijzonder is en dan vooral de mooie, leuke en positieve kanten ervan. Ik merk dat ik heel erg van haar kan genieten en dat gevoel is iets wat ik graag met andere mensen zou willen delen.

Wat zou het fantastisch zijn als er meer verbinding komt tussen mensen met een verstandelijke beperking en mensen zonder verstandelijke beperking.

Tijdens mijn onderzoek ben ik erachter gekomen dat 1% van de mensen in Nederland een verstandelijke beperking heeft. Deze mensen hebben moeite met sociale contacten, hebben hulp nodig met school, zelfstandig wonen en ze vinden het moeilijk om anderen te begrijpen. Naast deze lastige kanten van het hebben van een verstandelijke beperking, hebben deze mensen ook veel positieve eigenschappen. Ze zijn vriendelijk, enthousiast, vrolijk, eerlijk en direct, harde werkers en behulpzaam. Ze hebben geen besef van sociale conventies, waardoor ze zeggen wat ze denken en dat kan soms pijnlijk zijn, maar ook opluchtend en het maakt ze in ieder geval authentiek. Het zijn mensen die leven in het hier en nu en genieten van de meest kleine dingen. Ze waarderen de wereld op een hele andere manier. Dit zijn prachtige eigenschappen, waar veel ‘normale’ mensen veel van kunnen leren. Daarom ben ik bij de volgende ontwerpvraag uitgekomen:

Hoe kunnen wij leren van mensen met een verstandelijke beperking?

Voor mij was het al vrij snel duidelijk dat een passende oplossing voor deze vraag
een documentaire is over mijn zus Daniël. Door middel van deze documentaire creëer ik een verbinding tussen mensen met een verstandelijke beperking en mensen zonder. Door deze verbinding zorg ik ervoor dat mensen met een verstandelijke beperking meer gewaardeerd worden en zich meer betrokken voelen in de maatschappij. Daar worden wij allemaal beter van, iets wat ontzettend waardevol is.

De documentaire is nog niet gemaakt, maar mijn afstudeerproject bestaat uit een plan voor deze documentaire en een uitgebreide lijst met scenes die ik graag wil gaan uitwerken. Het is een plan wat helemaal klaar ligt om uitgevoerd te worden.

Artist statement

Wat mij drijft om mijn werk te doen, is dat ik vaak kies voor persoonlijke onderwerpen. Onderwerpen die mijn raken. Het project wat ik nu gedaan heb staat heel dicht bij mij. Daardoor voel ik de energie en passie om vol voor iets te gaan. Het is een gevoel wat ik voor een bepaald onderwerp heb wat ik graag wil delen met anderen. Vanuit dat gevoel worden projecten gestart en komen daar hopelijke mooie dingen uit. Door altijd persoonlijk gedreven te zijn denk ik dat mijn werk uniek blijft.

Ambities

Wat ik over vijf jaar bereikt wil hebben, is dat ik iets aan het doen ben wat mij gelukkig maakt. Wat dat gaat zijn hoef ik nu nog niet vast te leggen. Ik geloof er in dat er altijd dingen op je pad komen en dat het loopt zoals het loopt. Als ik nu al zou weten wat ik over vijf jaar zou willen doen, zou het leven maar saai zijn.

Geleerd tijdens de studie

Het belangrijkste wat ik heb geleerd tijdens mijn studie is hoe je met een team een project aanpakt. Hoe je van een vraagstuk naar een oplossing gaat, wat de verschillende manieren van samenwerken zijn en welke rollen je kunt aannemen in een projectgroep. En vooral wat je kan bereiken als je met ze allen gedreven en en gepassioneerd aan de slag gaat. Dan kunnen er zulke vette dingen ontstaan.