Een paar jaar geleden heb ik voor het eerst in mijn leven een paniekaanval gekregen zonder duidelijke aanleiding. Ik liep van de fietsenmaker terug naar huis en alle stress over school, de huizenmarkt, de politiek, het milieu en algemene staat van de wereld leek ineens te imploderen en me te verzwelgen in ongerichte, angstige spanning. De wereld leek haar aandacht volledig op mij te vestigen en op ieder moment zou de hemel op me kunnen instorten. En ik ben niet de enige die dit ervaart.
In de afgelopen jaren is het risico op angststoornissen onder jongeren flink gestegen. Nu heb ik gelukkig na mijn paniekaanval geen angststoornis ontwikkeld, maar wel een grote interesse in de oorzaken en mogelijke oplossingen voor het grote stressprobleem onder jongeren.
In mijn passieve zoektocht naar een antwoord (over vele jaren verspreid) stuitte ik op een bijzonder fenomeen: een podcast host die vertelt over hoe hij graag oude horrorfilms kijkt wanneer hij zich extra angstig voelt om te kalmeren en naar zijn “happy place” te gaan. En dat gedrag herkende ik ook in mijn omgeving.
Voor mijn afstuderen heb ik dus een deep dive gedaan in horror, angststoornissen, de functie die recreatieve angst kan hebben en waarom deze vorm van angst zo aantrekkelijk kan zijn, zeker voor mensen die in hun dagelijkse leven een overschot aan angst ervaren.
Daarin heb ik voornamelijk gekeken naar de mogelijkheden van horror als therapeutisch middel, met als belangrijkste doel om mensen met een angststoornis weerbaarder te maken of tijdelijke verlichting te bieden. Ook heb ik me gericht op de potentie van interactie om de positieve effecten van horror te versterken.
Tijdens Exposure presenteer ik een deel van mijn bevindingen en host ik nog een test, zodat ik volgend jaar mijn onderzoek kan convergeren tot een effectieve, angstverjagende ontwerpoplossing.
Artist statement
Al van jongs af aan heb ik een sterke affiniteit met verhalen. Dat is begonnen met toneelstukjes en zelfgemaakte boekjes in jeugd, striptekenen in mijn tienerjaren en interactief narratief design in mijn huidige werk.
Door de jaren heen heb ik een diepe interesse ontwikkeld voor de sociaal-culturele context van verhalen en media, waarbij ik de kracht heb ontdekt die media heeft in het vastleggen en teweegbrengen van sociale verandering. Als ontwerper vind ik het ook belangrijk om aan die nalatenschap van media voort te bouwen en met behulp van media bij te dragen aan een betere samenleving.
Mijn werk laat zich graag kenmerken met eigenaardige invalshoeken op bestaande ideeën en het plaatsen van stijlfiguren in een nieuwe context. Met een grote bibliotheek van films, games en andere verhalende media in mijn arsenaal maak ik graag gebruik van intertextualiteit om mijn werk te verrijken.
Ambities
Als een ontwerper van vandaag zie ik de potentie van digitale media en interactief design. De quarantaine in de afgelopen jaren heeft al bewezen dat veel van de ontwikkelingen in het werkveld van digitale kunst een veel bredere toepassing hebben dan alleen de “games-bubbel”. Daarnaast is er veel bewijs dat interactieve ervaringen een grote impact kan hebben op mensen, met name op het gebied van leren.
Ik wil de komende paar jaar werken aan projecten die ervoor zorgen dat de toepassing van interactief en digitaal design buiten de game-industrie zichtbaar wordt, zodat deze niet buiten quarantaine vergeten raakt.
Geleerd tijdens de studie
Het belangrijkste wat ik mee neem van Kunst en Economie is de vaardigheid om mijn visies en ideeën effectief te communiceren en concreet uit te werken tot een gebruiksklaar concept en plan waar een ander eventueel ook aan verder kan werken.
