Mila zit in een leeg theater. Jij zit in het publiek. De andere stoelen zijn leeg. Ze moet een toneelstuk schrijven. Dan moet het maar over afscheid gaan. Want haar opa is aan het versterven en ze weet niet hoe dat moet, afscheid nemen.
‘Geen afscheid kunnen nemen zit in je genen’, zegt haar moeder tegen haar. Waarom zegt ze dat?
In het transmediale boek Schijnbaar Eindeloos gaat Mila op zoek naar haar familiegeschiedenis; naar de verhalen die zijn verbonden aan schurend afscheid. Want zitten deze familieverhalen – de vermissing van haar oom, haar opa die wees werd – dan echt in haar genen?
Dialogen van haar familieleden worden in het boek afgewisseld met stukjes proza, met toneelbeelden en QR-codes naar documentaire fragmenten.

Artist statement

Mila Haak (2000) is schrijfster, documentaire- en podcastmaakster. Ze heeft een liefde voor non-fictie, beeld en taal en combineert deze vormen vaak in het werk dat ze maakt. Mila studeert af met een transmediaal boek waarin stukjes proza worden afgewisseld met toneelscènes en met QR-codes naar documentaire beelden. Het werk gaat over haar familiegeschiedenis waarin schurend afscheid centraal staat. Mila maakte een podcastserie voor een museum met in elke aflevering het verhaal achter een schilderij uitgelegd. Thema’s als racisme, feminisme en klimaatverandering komen hierin aan bod. En binnen haar zoeken naar nieuwe vertelvormen poogt Mila steeds iets meer het ongrijpbare van deze wereld te vangen, voor zichzelf en hopelijk ook voor het publiek. Het liefst spreekt ze dat publiek persoonlijk aan: ze wil dat je soms denkt dat je de enige bent die meeleest.

Ambities

Ik hoop de komende jaren me steeds meer te ontwikkelen als multimediaal maker. Ik heb veel zin om in opdracht van verschillende instanties te mogen werken en om andermans verhaal te vertellen in mijn eigen stijl. Elk verhaal dat verteld moet worden heeft weer een eigen beste medium. Dat medium wil ik zoeken en gebruiken. Ik wil mijn stem verwikkelen met de stem van de ander.
En ergens wil ik blijven zoeken naar de kracht van de combinatie van fictie en non-fictie.

Geleerd tijdens de studie

In de vier jaar op de schrijfopleiding heb ik geleerd om een verhaal te vertellen. Ik heb de regels van theater geleerd en geleerd dat je juist die regels ook kan toepassen in andere vormen van vertellen. Ik heb geleerd om als dramaturg te werk te gaan en kritisch te kijken naar de grote boog van een stuk. Ik heb geleerd om samen te werken: om feedback te krijgen, toe te passen en om anderen feedback te geven.
Tja, best wel veel geleerd dus.

Overzicht van publicaties / exposities / prijzen / concerten / voorstellingen etc.

Stedelijk Museum Alkmaar - podcastserie (bezoek het museum)
Het laatste beeld (documentaire, YouTube)

Degenen voor me

In haar scriptie doet Mila onderzoek naar hoe ze (fictie) kan schrijven over haar familiegeschiedenis. Ze onderzoekt of trauma echt doorgegeven kan worden door genen en ze onderzoekt naar vormen om te schrijven over zoiets persoonlijks. Wat gebeurt er eigenlijk als je je familiegeschiedenis romantiseert en dramatiseert? Mag je liegen? En wat is mijn positie in het verhaal?
Een persoonlijk zoektocht over het (mogen) schrijven over familie.