The weight of shame

Met je handen voor het gezicht verschijnt een brandmerk in je geheugen.
Een stuiptrekking in je lichaam.
Een zwaarte op je schouders.
Herinneringen die als touwen je vastgrijpen en je vastzetten in de verledentijd.
Machteloosheid gevormd door de woorden en handelingen van je omgeving die je eigen normen en waarden aantasten.
Een gevoel dat als een geest aan je voorbijgaat en je probeert te verleiden niet te zijn wie je bent.
Een zoektocht naar connectie door te delen en ervaren in een wereld van oordelen en aannames.

With your hand in front of your face, a burn mark appears in your memories
A shiver shoots through your body
A heaviness on your shoulders
Memories that are like ropes that grab you and hold you down to your past.
A powerlessness shaped by the words and deeds of those in your surroundings, that try to impair your own norms and values.
A feeling that passes you like a ghost and tries to tempt you towards not being who you are.
A search for connection by sharing and experiencing in a world filled with judgement and assumptions.

De schaamte is een nadeel.

Aan de veren kent men de vogel die door de wolf geverfd zijn.
Men moet de boom buigen als die jong is.
Tot de tanden bewapenen.
Zich met iemand laten meten en de handschoen toewerpen.
Niemand het licht in de ogen gunnen.
Hij heeft de schaamte de kop afgebeten en is zwaar op de hand.
Aan gebrek aan brood is schaamte dood.
Op den duur kleeft het masker aan het vel.

The shame is a disadvantage.

The bird painted by the wolf is known by its feathers.
One must bent the tree when its young.
Armed to the teeth.
Measure with someone and throw the glove.
Grant no one the light in their eyes.
He has bitten off the shame and is heavy handed.
Shame is dead for lack of bread.
Over time, the mask sticks to the sheet.

Hoogmoed komt voor de val.

Wat het zwaarst is moet het zwaarst wegen.
Zoveel hoofden, zoveel zinnen.
Soms moet je meer dan een pijl op een boog hebben.
Tegen de borst stuitend iets over kant laten gaan.
De touwtjes in handen hebben en de handen dicht mogen knijpen.
Wat vast in het vat zit, verzuurt niet.

Pride comes before the fall

What is heaviest must weigh heaviest.
So many heads, so many sentences.
Sometimes you have to have more than a bow for your arrow.
With a shock in your chest let somethings go.
To be in control and to be able to squeeze the hands shut.
What is stuck in the barrel does not sour.

het masker afwerpen.

Het masker valt, de mens blijft.
De ogen zijn de spiegels der ziel. en stille wateren hebben diepe gronden.
Het hart op de goede plaats hebben en in je eigen licht gaan staan.
De hand in eigen boezem steken en je hart hoog dragen.
Er is altijd wel ergens een vogel die zingt.

Throw off the mask.

The mask falls, the human remains.
The eyes are the mirrors of the soul and still waters run deep.
Having your heart in the right place and standing in your own light.
Put your hand on your own bosom and carry your heart high.
Somewhere will always be a bird that sings.

Artist statement

G.I SWART; Multidisciplinary artist of wearable art.

The body is a canvas that is poetic and alive. A bundle of inspiration. A tool for connection and conversation. The pieces that I create are metaphorical, one of a kind expressions of my creativity. I am passionate about the endless possibilities of mixing theatre and fashion. My mind is ambitious, longing to learn from others and by doing so to broaden and deepen the knowledge of multiple disciplines. What drives me is the curiosity in working with different materials and learning new skills, diving deep into themes that interest me and to search for interdisciplinary collaborations.

Learned during the studies

My mind works differently from others. I’m a thinker that likes to live the chaos that is my mind and the only way to let my mind be free is being ambitious while making. Since accepting that I can be fearless in just doing whatever feels right, I don’t try too hard to follow rules or follow the ’right’ way of doing things and I’m not scared to fail. Failure brings beauty. It took me four years to learn this, I always felt like that I didn’t have any talent because I don’t always understand the ‘right’ ways of doing things. So I always did my own thing, experiment and learning from what I did. That’s where I learnt about the joy it gives me to just do it and not only thinking about what can go wrong. Everything can go wrong and you might end up with something that you would’ve expected to work. The teachers at HKU allowed me to learn this in my own tempo and didn’t try to send me in one way or place me in a box. Which helped me to learn, the time and knowledge I got is the most valuable thing.