Inclusie en diversiteit
Privacy en ethiek
Ander maatschappelijk thema

Ventanas Abiertas (Una odisea para asimilar el dolor)

The presenter has activated the presenter mode. Would you like to follow?
Follow presenter
You are following the presenter.
Stop following presenter
‘Ventanas Abiertas (Una odisea para asimilar el dolor)’ is een social-realistisch drama film over identiteitsverlies en ontworteling in het proces van integratie in een nieuwe stad en cultuur.

Daniel is een Cubaanse immigrant die in Rotterdam is komen wonen. Een stad die voor hem onbekend is en onaangenaam aanvoelt, door de eenzaamheid die hij ervaart en door zijn onmenselijk werk in een magazijn. Door het gebrek aan sociaal contact en een sociaal leven, haalt hij voldoening uit het bespioneren en foto’s maken van mensen hun leven en huiselijke routine.

Zijn obsessie met Olivier, een collega die hij bespioneert zorgt voor een metamorfose in Daniel zijn identiteit. Hij begint zich beetje bij beetje te verliezen en net wanneer het lijkt alsof hij zichzelf verloren heeft, wordt hij zich bewust van zijn acties en de identiteit die hij achter zich heeft gelaten.

Artist statement

Mijn verhalen raken zowel persoonlijke als universele thema´s. Door middel van kleine gebeurtenissen en situaties wil ik met mijn verhalen grote issues kunnen raken en bespreken. Ik hou om de menselijke conditie te verkennen in nogal vreemde omstandigheden.

Eenzaamheid, knulligheid, vervreemding en existentiële angst zijn onderwerpen die vaak aanwezig zijn in mijn werk en ook zichtbaar zijn in mijn afstudeerfilm. Hoe ik deze onderwerpen benader en wil benaderen gaat hand in hand met gevoelens en issues wat mij conflicteren van mezelf en mensen om mij heen tegenover de maatschappij. Ik wil waardevolle films kunnen maken, met een uitbeelding of zoektocht van een utopie of verbetering om iets te hebben om ernaartoe te streven, want dystopie en massaal zelfzuchtig vermaak is er al genoeg.

Mijn kracht als maker ligt bij het dicht bij mezelf blijven, dit zorgt voor een gemak in het oproepen van emoties bij de kijker. En dat is ook wat ik hoop te bereiken, een emotie, een bewustwording of gewoon een besef. Daarom is de “New Sincerity” beweging een beweging waar ik mijn werk en makerschap terugvindt. Want in een tijd waarin polarisatie en discriminatie lijken toe te nemen is gevoeligheid en oprechtheid als kunstenaars ons grootste wapen van verzet.

Ambities

Ik vind deze vraag lastig te beantwoorden want ik ben constant aan het ontwikkelen dus dat veranderd. Maar ik hoop over vijf jaar af en toe werk te kunnen maken waar ik mijn twee werelden verbind. Ecuador en Nederland, ik hoop al bezig te zijn met langere films of documentaires bezig te zijn en het alle belangrijkste, tevreden zijn met wie ik als mens ben en wat ik aan het maken ben.

Geleerd tijdens de studie

Ik heb geleerd om de beste medium te kiezen om een film te maken. Daarom beschouw ik mezelf als een systematisch inhoudelijke maker en niet alleen een fictie schrijver en regisseur, ondanks dat ik daar wel mijn focus heb gezet tijdens de HKU.

Overzicht van publicaties / exposities / prijzen / concerten / voorstellingen etc.

Tijdens HKU: In 2019 deed ik aan YEAD (Young European Audience Development) mee. Een uitwisselingsprogramma met 10 verschillende landen uit Europa en Tunesië om korte documentaires te maken aan de hand van de culturele rechten gevestigd door de EU. In Oktober 2019 is mijn korte film "Amare" vertoond met Per Expressie in Amersfoort. In 2022 ben ik aangenomen voor Art. Dept, gemaakt door Docwerk, TV-lab voor recent afgestudeerde film- en mediamakers, broedplaats voor jong audiovisueel talent.