Een voorstelling over hoe vasthouden aan rouw troost kan bieden.
Ook als iedereen het zich anders herinnert.
Artist statement
Ik ben geboren en getogen tussen de Utrechtse kiezels (1999) en ben opgeleid tot docent theater en theatermaker aan de HKU. Daar heb ik mijn liefde voor theatermaken met studenten ontdekt.
Ik geloof in de maakbaarheid van de wereld. Voor mezelf, maar misschien ook wel voor mijn studenten. Mijn werk is altijd verbonden met de wereld om mij heen. Mijn werk gaat over die ene man in pak die om de vier jaar om stemmen vraagt, maar ook om die ene vrouw die je altijd tegen komt op het bankje onderweg naar de supermarkt. Met mijn werk hoop ik het gevoel van maakbaarheid door te geven.
Door te zien, te bevragen, te proberen en af en toe te mislukken.
Theater is met uitstek het middel om jezelf en jouw visie op de wereld te kunnen ontdekken en te kunnen uiten. Dat heeft theater voor mij gedaan en ik zal altijd blijven werken om het ook zo krachtig voor anderen te laten zijn.
Ambities
Ik hoop dat ik over vijf jaar geen enkele les over tableau vivants op nikszeggende locaties heb gegeven, maar dat ik lessen heb ontwikkeld die brutaal zijn en je uitdagen om zelf brutaal te worden tegen de wereld. Of misschien wel lessen die uitdagen tot liefhebben. Want wellicht is brutaal zijn en liefhebben voor mij hetzelfde.
Daarnaast hoop ik over vijf jaar nog veel meer theater te hebben gemaakt. Theater dat beeldend is, vervreemdend en bevragend doormiddel van tekst, muziek of beeld. Met en voor iedereen.
Ik hoop dat ik over vijf jaar nog niet mijn beste werk heb gemaakt.
Geleerd tijdens de studie
Theater is meer dan een tableau vivant op het strand.
en
Zorg goed voor je gelijke, dan zorgen zij goed voor jou.
