Tijdens mijn stage bij Company Fits in het derde jaar van mijn opleiding Kunst en Economie, waar ik onderzoek deed naar het betalen van leefbaar loon in Bangladesh en werkte aan de verduurzaming van het bedrijf, liep ik tegen het duurzaamheidsvraagstuk aan en zag ik van dichtbij de ernst van het probleem:
De mode-industrie is verantwoordelijk voor ongeveer 10% van de totale wereldwijde uitstoot. Daarbij groeit de kledingindustrie exponentieel, mede doordat het consumptiegebruik van inwoners van opkomende landen groeit en de productiekosten van kleding dalen. Als dit tempo zo door blijft gaan, dan zullen de broeikasgasemissies van de mode-industrie tegen 2030 met meer dan 50% zijn gestegen. Daarnaast produceert de textielindustrie geschat 20% van het wereldwijde afvalwater. Hiermee staat de textielindustrie op de tweede plaats van ’s werelds grootste waterverbruik. Deze schokkende feiten hebben gediend als aanleiding voor mijn afstudeeronderzoek.

Tijdens het onderzoek kwam ik voorbij een bedrijf dat modebedrijven helpt om radicaal transparant te worden over hun duurzaamheid: Tex.tracer. Er is besloten om voor het afstudeeronderzoek samen te werken met deze partij en met elkaar een ontwerpvraag op te stellen vanuit onze gedeelde waarden en interesses: “Hoe kan Tex.tracer de consument aanzetten tot duurzamer gedrag na aankoop van een kledingartikel door het inzetten van technologie?”

Uit het onderzoek bleek dat duurzaam gedrag bij de consument enkel te voeden is door bewustzijn te creëren over het persoonlijk gebruik van deze consument. Hierop moest met het project dus worden ingespeeld.

Uiteindelijk is als ontwerpoplossing voor het vraagstuk een applicatie ontwikkeld, waarin de gebruiker hiervan zijn persoonlijke garderobe kan digitaliseren. Op basis van de kledingstukken van de gebruiker wordt de persoonlijke vervuiling in de applicatie berekend.

Artist statement

Ik ben enorm gemotiveerd om alle aspecten van de modewereld te leren kennen. De studie Kunst en Economie heeft me op verschillende manieren naar deze industrie leren kijken. Door met verschillende brillen naar de branche te kijken ben ik in staat om creatieve oplossingen te vinden voor problemen en innovatie toe te voegen aan het werkveld.

Ambities

Mijn studie Kunst en Economie zal ik vervolgen met een master in Milaan. Door deze studies ben ik over vijf jaar iemand die de perfecte allround manager zal zijn binnen het werkveld mode.

Geleerd tijdens de studie

Tijdens mijn studie Kunst en Economie heb ik op verschillende manieren naar het werkveld leren kijken. Door deze studie kan ik zowel door de bril van een kunstenaar, als van een econoom kijken. Dit brengt een perfecte balans tussen deze twee aspecten, die vaak op het eerste gezicht niet lijken te matchen.