Wanneer een baby wordt geboren, zijn de eerste vijf levensjaren van groot belang, omdat hierin de basis, het fundament, voor deze persoon wordt ontwikkeld. Dit fundament bepaalt hoe een mens op latere leeftijd functioneert. Het fundament wordt gevormd en verstevigd wanneer een kind een veilige hechting meemaakt. Hechting is de band die tussen een ouder/verzorger en een kind ontstaat. Wanneer een kind opgroeit met een onveilige hechting waar sociale en emotionele veiligheid niet vanzelfsprekend zijn, ontwikkelen de hersenen van een kind zich op een andere manier, omdat de hersenen minder verbindingen aanmaken. Een onveilige hechting is daarmee een risicofactor in de sociaal-emotionele ontwikkeling van kinderen. 35% van de kleuters in Nederland heeft last van hechtingsproblematiek door een onveilige hechting.

Om een positieve bijdragen te leveren aan de sociaal-emotionele ontwikkeling van kleuters met een hechtingsprobleem, heb ik samen met theaterdocent Fleur Mennega bij De MuziekFabriek theaterworkshop Alle Hens aan Dek ontwikkeld en gegeven. Tijdens Alle Hens aan Dek zijn ouders en kleuters samen op avontuur gegaan om te werken aan een thema binnen de sociaal-emotionele ontwikkeling van de kleuters. Dit thema was nieuwsgierigheid.
Aan de hand van het boek Het Eiland van Opa van Benji Davies, hebben de ouders en kleuters het avontuur van Opa en Sem (personages in het boek) beleeft.
Door tijdens de oefeningen, die tijdens het avontuur voorbij kwamen, de sociaal-emotionele ontwikkeling en het thema nieuwsgierigheid in gedachte te houden, is er een eerste stap gemaakt naar een reeks aan workshops die positief kunnen bijdragen aan de sociaal-emotionele ontwikkeling van kleuters met een hechtingsprobleem.

Theaterworkshop Alle Hens aan Dek onderleiding van theaterdocent Fleur Mennega bij De MuziekFabriek, te Utrecht.

Aan het einde van theaterworkshop Alle Hens aan Dek heeft iedereen een ansichtkaart aan zichzelf geschreven of getekend, want als je op avontuur gaat je natuurlijk een kaartje op.

Hierbij mij Rapport waarin een samenvatting, het proces en de uiteindelijke oplossing beschreven staat.

Artist statement

Zoals Harrie Jekkers ooit zong: 'Ware liefde, geloof me, begint altijd bij jezelf.'
Deze zin is me tot de dag van vandaag bijgebleven. Jekkers zingt hier over hoe belangrijk het is om van jezelf te houden, en voor je eigen geluk te zorgen. Voor mij gaat het over hoe je zélf de wereld een stukje mooier kan maken, door je éigen wereld mooier te maken.
Door vanuit dit gedachtegoed naar de wereld te kijken, krijg ik automatisch ook de behoefte om de wereld een stukje mooier te maken voor andere mensen. De vrijheid die ik momenteel ervaar, gun ik namelijk iedereen.
Door mijn passie voor theater te combineren met mijn interesse in de ontwikkeling van de mens en de maatschappij, probeer ik vanuit een positief oogpunt theaterworkshops, -voorstelling en -ervaringen te ontwikkelen.
Met dit project heb ik een start gemaakt om de wereld een stukje mooier te maken voor kleuters met een hechtingsprobleem.

Ambities

'Jij bent een echte doener'. Dit is een zin die ik dit jaar vaak gehoord heb. Ik moet de mensen die deze zin hebben uitgesproken, gelijk geven. Ik ben namelijk iemand die gepassioneerd, betrokken, mensgericht en eigenwijs is. Ik ga graag meteen aan de slag met een groep mensen die er net zoveel zin in hebben als ik. Aan de slag om theater te maken over maatschappelijk geëngageerde onderwerpen.

Over vijf jaar ben ik dan ook (nog steeds) productieleider bij verschillende theaterorganisaties en/of theatercollectieven die theater maken over maatschappelijk geëngageerde onderwerpen.
Met mijn eigen theatercollectief TG Dystopia, staat we op o.a. Boulevard, De Parade en Over het IJ Festival, en maken wij indrukwekkend locatietheater. Locatietheater is voor mij één van de tofste theatervormen die er bestaat, omdat de omgeving zoveel bijdraagt aan de voorstelling. Daarnaast zit er voor een productieleider een extra uitdaging in een locatie die geen ‘officieel’ theater is. Om er dan toch voor te kunnen zorgen dat de voorstelling kan bestaan, geeft me kippenvel. Over vijf jaar zou ik dan ook graag met een fantastische groep makers op Oerol willen staan.

Geleerd tijdens de studie

In de afgelopen vier jaar heb ik geleerd hoe ik een productieleider moet zijn, hoe mijn werkveld in elkaar zit en hoe belangrijk en fijn een stevig netwerk is. MAAR, het belangrijkste dat Kunst en Economie mij geleerd heeft, is hoe makers maken. Hoe ik ervoor kan zorgen dat makers floreren, zich veilig en gezien voelen, makers genoeg tijd krijgen om een kunstwerk te maken en op tijd klaar zijn om dit kunstwerk aan de wereld te laten zien. Ik heb geleerd hoe ik zorgen kan wegnemen, nooit de mens achter het kunstwerk vergeet en hoe we samen tot mooi een eindresultaat kunnen komen.