Samen met Roos de Jonge, docent en onderwijsontwikkelaar bij de studie Geneeskunde aan de Universiteit Utrecht, ontwierp ik de Genderjas-werkgroep: een interactieve, laagdrempelige werkgroep voor derdejaars geneeskundestudenten over gendersensitieve zorg. In deze twee uur durende werkgroep staat de Genderjas als onderwijstool (een social design) centraal, deze dient als gespreksstarter. De Genderjas is een witte doktersjas met acht extra zakken aan de binnenkant en acht zakken aan de buitenkant van de jas, met in elke jaszak een vraag- of opdrachtkaart die verband houdt met sekse of gender in de zorg. De kaarten vormen handvatten voor het lopende gesprek in de les. De Genderjas draagt bij aan het ervarend leren van de studenten en stimuleert hen om actief deel te nemen aan de dialoog, zodat interactie tot stand komt (zonder dat de docent dat al te veel hoeft te sturen) en elke student uitgenodigd wordt na te denken over diens eigen (professionele) positionering in dit vraagstuk.
Van oudsher is de geneeskunde een wereld voor en door mannen. Medicijnen, onderzoeken en diagnostiek in de gezondheidszorg is gebaseerd op het mannelijk lichaam. Ook iedereen die niet op hem (de referentieman) lijkt, wordt langs diezelfde lat gelegd, al dan niet onbewust. Dit zorgt voor ongelijkwaardige kansen voor zorggebruikers: sekse en gender beïnvloeden in Nederland de mate van passende en kwalitatieve zorg. De Genderjas-werkgroep stimuleert artsen in spe om rekening te houden met sekse en gender van de patiënt. Doel van de werkgroep is om studenten op een speelse manier (verder) kennis te laten maken met de gevolgen van de eeuwenlang mannelijke maatstaf in de geneeskunde en de complexiteit van dat diepgewortelde referentiekader. De dialoog van de studenten staat daarbij centraal, net als de open en veilige lessfeer.
Artist statement
Als KE'er is het mijn specialiteit om op het snijvlak van kunst en andere sectoren te werken. Ik geloof erin dat ruimte voor innovatieve oplossingen ontstaat wanneer verschillende perspectieven en expertises bij elkaar worden gebracht. Mijn kwaliteit is om die verschillende werelden bij elkaar te brengen en te vertalen, om de spin in het web te zijn. Daar waar kunst een rol kan spelen in sociaal-maatschappelijke vraagstukken, voel ik mij als een vis in het water. Met een open en enthousiaste houding verbind ik mensen en plekken aan elkaar. Ik probeer met die verbindingen een steentje bij te dragen aan deze (vaak ongelijke en oneerlijke) wereld. Niet op een beschuldigende of belerende manier, maar door mensen te inspireren om zich kwetsbaar en open op te stellen naar zichzelf, de ander en de wereld: kunst is daar bij uitstek een fantastisch middel voor.
Ambities
De komende tijd ga ik mij ontwikkelen als verbindende KE’er. Ik hoop social design, theater of moderne dans in te zetten op plekken waar ongelijkwaardigheid in de maatschappij bestaat, zoals in het onderwijs of de zorg. Dit hoop ik in de toekomst als bijvoorbeeld educator bij een theatergezelschap te doen, als onderzoeker bij een social-designbureau of misschien wel met een eigen onderneming waarin ik al mijn interesses en kwaliteiten in kwijt kan.
Geleerd tijdens de studie
Tijdens mijn studie heb ik geleerd om te vertrouwen op de onwetendheid. In een creatief proces brengt het loslaten van een duidelijk einddoel en van de controle je vaak juist op nieuwe plekken en antwoorden. In beweging blijven brengt je in die onzekerheid vanzelf op de juiste plek: experimenteren, vertrouwen houden, hulp accepteren, open blijven voor alles wat kan inspireren en de kwaliteiten van jezelf en de mensen om je heen gebruiken. Niet weten waar het (creatief) proces op uitkomt en ondanks dat in beweging blijven, biedt ruimte voor oplossingen die je niet voor ogen had kunnen hebben. Bij Kunst en Economie heb ik geleerd om het ondanks de angst, toch te doen.
